کمینه سازی حداکثر دیرکرد کارها در مسأله زمانبندی جریان کارگاهی جایگشتی دوباره وارد شونده چند ماشینه

در این مقاله، مسأله زمانبندی جریان کارگاهی جایگشتی دوباره وارد شونده با هدف کمینه­سازی حداکثر دیرکرد کارها مورد بررسی قرار می­گیرد. محیط جریان کارگاهی دوباره وارد شونده (rfs) همان جریان کارگاهی است با این تفاوت که کارها، ماشین­های مشخصی را بیش از یک بار ملاقات می­کنند. در نوع rfs، اگر ترتیب کار روی هر ماشین در هر سطح یکسان باشد، به چنین مسایلی، مسأله جریان کارگاهی جایگشتی دوباره وارد شونده (rpfs) عنوان می­گردد. در این مقاله، ابتدا مدل ریاضی مسأله کمینه­سازی حداکثر دیرکرد کارها در rpfs چند ماشینه، توسعه داده می­شود. برای حل این مسأله، سه الگوریتم فراابتکاری مبتنی بر الگوریتم­ ژنتیک، شبیه­سازی تبرید و جستجوی ممنوع طراحی و بکار گرفته می­شود. الگوریتم­های فراابتکاری همچنین با حل­های بهینه ایجاد شده توسط رویکرد برنامه­ریزی عدد صحیح مقایسه می­گردند. نتایج آزمایشی نشان می­دهد که الگوریتم ژنتیک در اکثر موارد کارایی بهتری نسبت به الگوریتم­های تست شده دیگر دارد.